BLOG: Rechtstreeks spreken tot de ander: de moeilijkste vorm van communicatie
Rechtstreeks spreken tegen de ander is de moeilijkste vorm van communicatie. Dat doen we zelden of nooit. In relatie tot de ander is het niet makkelijk te zeggen wat we bedoelen, verlangen, nodig hebben of willen. Makkelijker is mee te deinen op de golven van onuitgesproken verwachtingen en gewoonten. Omzeilen waar het echt over gaat.
Er zijn duizend goede redenen te noemen om het niet te doen: angst afgewezen te worden of voor gek verklaard, bang voor teleurstelling of pijn. Uit zorg, de ander niet te willen kwetsen of juist te willen beschermen. Of denken dat de ander denkt dat hij denkt wat jij denkt dus: onmogelijk dat te verwoorden.
Toch is er een betere reden om het wel te doen. In het aangaan van dit rechtstreekse contact kan iets nieuws tussen jou en die ander ontstaan.
Rechtstreeks (dus niet via een ander persoon of gebruik van smoesjes) tot de ander spreken is zeggen wat je beweegt, wat je wel of niet kunt geven, laten of doen. Het is benoemen wat jij nodig hebt en zeggen wat je wel of niet aan kunt in relatie met die ander. Dat in wederkerigheid, openstaand voor wat de ander te zeggen heeft en rekening houdend met wat hem beweegt.
Het is de hoogste vorm van in verbinding staan met de ander. Het toppunt van respect hebben voor de ander en jezelf. Daarbij zijn vertrouwen krijgen en betrouwbaar zijn het meest belangrijk. Ze vormen de betere reden om het wel te doen! Het grootste cadeau voor het leven.
Harm is woedend op Loes. “Kijk eens wat je doet,” wijst hij met een handgebaar naar het open keukenraam. “Dit zijn wel mijn ouders, die jíj nu wegstuurt!” Koel zegt ze: “wind je niet op. Jasper moet nog een schone broek, Tara heeft nog geen kleren aan en Nore moet naar school. Ik heb je vaak genoeg gezegd dat ik die mensen niet op de gekste tijden hier wil hebben en al helemaal niet om mijn huishouden te regelen. Daarbij komt dat ik wel weet wat erachter zit hoor. Ze vinden mij niet goed genoeg voor hun lievelingszoon. Je zoekt het maar uit met hen.” Nore staat met een wit gezichtje bij de deur. Ze begrijpt niet waarom opa en oma er waren en weer weggingen, papa boos is en mama zo raar doet. Iedereen is van slag en alles loopt verkeerd. Alleen Loes lijkt wel opgelucht te zijn…
De ouders van Harm komen oorspronkelijk van een boerderij. Een boerderij met een strak gemaaid gazon, blinkende ramen en een geschrobde stoep. Dat vormde de algemene levensvoorwaarden: je zaakjes op orde hebben, om het leven aan te kunnen. Zij denken dat Harm en Loes het niet redden. Daarom hebben ze besloten te gaan helpen, wanneer ze maar kunnen. Vanuit een goede intentie, maar zonder overleg. Ze horen bij een generatie die niet geleerd heeft uit te spreken wat ze wel of niet willen. Harm begrijpt hen en accepteert zuchtend hun hulp. Alleen, het botst met de leefstijl van zijn vrouw. Voor beiden is wat te zeggen. Harm ondergaat het allemaal. Loes moppert tegen Harm, maar zegt niets tegen zijn ouders. Ze ontwijkt hen. En de kinderen? Die zijn stapeldol op opa en oma.
De volwassenen omzeilen allemaal waar het echt over gaat. Opa en oma ontvangen geen erkenning voor hun inspanning. Harm en Loes laten geen respect zien voor Harm’s ouders. Ze nemen geen verantwoordelijkheid voor zichzelf en hun kinderen, omdat ze niet bespreken welke leefwijze voor hun gezin passend is. Dat is wel noodzakelijk, gezien de verschillen tussen hun gezinnen van herkomst. Nu bouwen de blokkades zich op en staan de relaties op springen.
Hoe spreek je rechtstreeks?
Gewoon doen, kies ervoor. Begin het in het klein te oefenen.
1. Zet op een rij wat jij nodig hebt en wat je niet wilt/kunt in relatie met de persoon die je in gedachten hebt.
2. Vertel de ander dat je het voornemen hebt om je uit te spreken en vraag of hij naar je wil luisteren.
3. Wanneer je je hebt uitgesproken, vraag je de ander hoe het is aan gekomen en wat het voor hem betekent?
4. Zoek daarna samen naar een oplossing of een aanpak die voor een ieder passend is.
Om over na te denken
Denk eens terug aan het laatste gesprek wat jij hebt gevoerd met een dierbaar persoon. Heb jij daarin aangegeven wat jij echt nodig hebt? Of ben je het uit de weg gegaan? Welke gevolgen heeft het voor de verbinding tussen jullie?
Nieuwe blogs als eerste via email ontvangen?
Vul dan hier je emailadres in: