BLOG: Varen op het kompas van verlangen

Verwachtingen bepalen vaak ons gedrag in het ‘nu’. Ze beïnvloeden de relaties die we hebben en ons psychisch welbevinden. Verwachtingen zijn gericht op de (nabije) toekomst. Het belangrijkste kenmerk van verwachtingen is dat ze visueel tot stand komen in ons denken. Het welbekende plaatje in je hoofd waarmee je je voorstelt wat er kan gebeuren of hoe het zou kunnen zijn. Dit plaatje kan ruw worden verstoord door een reële gebeurtenis. Zo ontstaat teleurstelling en een gevoel van onvermogen: ineens moet je omgaan met datgene wat zo afwijkt van het plaatje in je hoofd. Vaak niet eens omdat de gebeurtenis zo’n ramp is maar omdat de realiteit hierdoor niet meer klopt met wat je had bedacht of aan de ander had toebedeeld. Onuitgesproken verwachtingen leiden vaak tot tranen van teleurstelling. Verlangen daarentegen ontwikkelt zich vanuit je diepste kern. Vanuit je eigenheid komt je verlangen naar boven om jezelf (en de ander) tot zijn recht te laten komen. Het heeft met je levensmissie te maken. Verlangen vraagt om koestering. Wanneer je het zorgvuldig uitpakt is het een betrouwbaar kompas om tot je bestemming te komen.
Marjan is de tweede in een gezin van vier dochters. Haar drie zussen zijn getrouwd en over enkele maanden hebben ze alle drie kinderen. Marjan loopt vast in haar relatie met Jeroen, maar durft het niet uit te maken. Iedere keer hetzelfde patroon. Jeroen past in hun gezin en haar moeder is, in haar hoofd, hun bruiloft al aan het voorbereiden. Ze heeft eens gezegd dat ze pas gelukkig is wanneer haar dochters allemaal een man en een gezin hebben. Marjan heeft zichzelf ook altijd zo gezien. Huisje, boompje, beestje. Ze werkt hard en doet haar best de relatie met Jeroen gaande te houden. Alleen diep van binnen denkt ze aan landen waarin ondervoede kinderen geen onderwijs ontvangen en hoe ze daar zou kunnen gaan werken. Is haar huidige baan op de basisschool niet leuk genoeg? Ze zit met een burn-out voor me…
De moeder van Marjan gunt haar dochters een leven met man en kinderen, omdat zij denkt dat dat het beste is voor hen. Daarom heeft ze jaren geleden al het ideale gezins-familieplaatje bedacht. Haar man heeft dit nooit weersproken. Ook heeft zij niet gevraagd of haar dochters zichzelf in het plaatje herkennen, of het plaatje liever zouden willen veranderen in een variant die beter bij hen past. Bij drie van hen blijkt haar plaatje perfect te passen. Bij Marjan niet. Het plaatje van haar moeder creëert een probleem in haar leven. Het belemmert Marjan in haar ontwikkeling en zich te individueren. Marjan gunt haar moeder dat ze tevreden terug kan kijken op haar levenstaak. Ze weet echter dat ze niet langer in het plaatje past en ontloopt het rechtstreeks uitspreken hiervan. Ze werkt zich te pletter. Een mooi excuus om ook Jeroen uit de weg te gaan. Nu ze bijna tegen een burn-out aan zit moet ze wel onder ogen zien wat er zich eigenlijk in haar leven af speelt.
Ze is bang. Wanneer ze gaat doen wat bij haar past, waar haar verlangen ligt, is ze anders dan iedereen in het gezin. En niet in de laatste plaats stelt ze haar moeder teleur. Ze heeft echter nu al drie relaties lang geprobeerd in het plaatje te passen. Ze kan het niet meer. Ze moet ervan af. Anders stikt ze.
Hoe ga je om met verwachtingen en verlangens?
1. Eigen verwachtingen moet je uitspreken, benoemen en afstemmen
2. Stel je verwachtingen bij aan de realiteit en stem ze af met personen die erbij betrokken zijn.
3. Neem verantwoordelijkheid voor je verlangen, onderzoek het en bespreek met dierbaren hoe je er vorm aan zou kunnen geven, passend voor jou en passend voor hen.
4. Maak onderscheid tussen je verlangen (een drijfveer komt uit je eigenheid) en de plaatjes in je hoofd (komen van buitenaf en hebben te maken met wat jezelf, of de ander vindt wat je moet doen of laten).
Om over na te denken
Hoe bepalen jouw plaatjes je leven? Word je ongelukkig omdat het plaatje de loop van je leven bepaalt in plaats van je diepste verlangen?
Nieuwe blogs als eerste via email ontvangen?
Vul dan hier je emailadres in: